BJORK Volta 2LP

Bjork to dla mnie artystka kompletna. Stworzyła swój niepowtarzalny styl oraz odcisnęła wielkie piętno na szeroko rozumianej muzyce alternatywnej. Był okres w mojej muzycznej edukacji, kiedy to nie wyobrażałem sobie dnia bez jej płyt, bez jej charakterystycznego głosu. Był to ten sam przedział czasowy, w którym to pasjami zasłuchiwałem się w projektach Mike'a Pattona. Można powiedzieć, że Bjork była dla mnie jego żeńskim odpowiednikiem, a ich kolaboracja na genialnym albumie "Medúlla" to było coś niesamowitego. Patton "dograł" się zaledwie w dwóch numerach Bjork, ale i tak byłem zachwycony. "Volta" to album, który był następcą Medulli. Jest to również album, który jednocześnie miał być powrotem do "klasycznej" Bjork, ale stał się albumem, dosyć trudnym do zaszufladkowania. Z jednej strony mamy tutaj taneczne hity, które przeplatają się z tą teatralno-filmową Bjork, którą znany, a na "dokładkę" dostajemy "grupę poszukiwawczą". Co to znaczy? Bjork postanowiła odświeżyć swój styl, poszerzając brzmienie swoich niektórych kompozycji o elementy lekko orientalne. Słychać to chociażby w "Hope", który przepięknie "krzywi" i jednocześnie wpasowuje się w te wszystkie muzyczne odjazdy Bjork, za które pokochaliśmy jej muzę i styl. Największym zdziwieniem, przynajmniej dla mnie była dla mnie obecność Timbalanda, jako producenta, którego zresztą współpraca z Bjork otwiera ten album. "Earth Intruders" rozwiał moje powątpiewanie od razu. Elektroniczno-taneczny banger, który jest muzycznym opisem koszmaru, który przyśnił się Bjork. Mega numer i mega klip... Jednak moim absolutnym faworytem tej "egzotycznej" kolaboracji będzie brudny, noisowy "Declare Independence". Jest to swoisty ukłon w kierunku muzyki punk oraz muzycznych początków Bjork. Powiem wręcz, że ona ma w sobie w tym numerze więcej anarchii i punka, niż ówczesne zespoły uznawane z punk. Natomiast jeśli chodzi o Timbalanda, to tak naprawdę każdy numer stworzony tu z nim, to miazga absolutna i tyle. Skoro mowa o moich ulubionych fragmentach i kolaboracjach, to grzechem byłoby nie wymienić udziału Antony'ego Hegarta (teraz znanej jako Anohni) z Antony and the Johnsons. Numery z nim / z nią stworzone, czyli "The Dull Flame of Desire" oraz "My Juvenile" to właśnie ta teatralna, klasyczna Bjork. Cudowne utwory, które musicie koniecznie poznać, aby zrozumieć w czym tkwi ich magia oraz wspomniana teatralność. "Volta" to album eksperymentalny, czasami nieprzewidywalny, wzruszający, który idealnie ukazuje artystyczne szaleństwo Bjork.

Tracklista:

A1 Earth Intruders
A2 Wanderlust
B1 The Dull Flame Of Desire
B2 Innocence
C1 I See Who You Are
C2 Vertebrae By Vertebrae
C3 Pneumonia
D1 Hope
D2 Declare Independence
D3 My Juvenile