JID The Forever Story 2LP SILVER

Album, który zrobił niezłe zamieszanie, ale sporo osób go nie słyszało, przynajmniej mam takie wrażenie. J.I.D. przy swoich poprzednich wydawnictwach pokazywał, że jest bardzo utalentowany i najlepsze ma jeszcze przed sobą. Jego trzeci album, czyli „The Forever Story” wskoczył na listy najlepszych albumów hip-hopowych roku 2022. Album zachwycił słuchaczy brzmieniem, ale też sam storytelling i tematy poruszane w numerach sprawiły, że zyskał duże grono fanów.

Mamy tutaj mieszankę jazzowo-rapowych kawałków, z elementami neo-soulu, czy czasami nawet hardkorowego rapowania. Album, mimo szumnych zapowiedzi, nie rzucił mnie na kolana, ale doceniam artystyczny rozwój jaki J.I.D. przeszedł na przestrzeni tak krótkiego czasu. Bardzo fajnie miesza różne gatunki i tworzy z tego spójną całość. Wydaje mi się, że „The Forever Story” jest jedną zwartą historią, przy której trzeba się odrobinę skupić. Jeśli ktoś odpalając ten album liczy na porcję bangerów, które same wbijają się do głowy, to trochę źle trafił.

No dobra, skoro tak się zachwycam, to dlaczego całość niekoniecznie przypadła mi do gustu? Mam wrażenie, że wszystko to już gdzieś słyszałem. Zarówno bity, które są naprawdę dobre, jak i flow kojarzy mi się z kimś. A może taki był zamysł? Nawet singiel promujący krążek, czyli „Surround Sound” miał w sobie ten sam sampel, którego użył Mos Def w „Ms. Fat Booty”. Jego flow momentami również bardzo przypomina Kendricka. Dla wielu może być to oczywiście plus, bo Lamar to już absolutna ikona stylu. Jednak gdybym chciał posłuchać Kendricka, to bym włączył Kendricka. Takie numery jak „Raydar” czy „Crack Sandwich” spokojnie mogłyby się znaleźć w repertuarze wspomnianego rapera.

Nie oznacza to jednak, że J.I.D. nie ma własnego stylu. Jest w jego twórczości przede wszystkim pewne przekraczanie granic i poszukiwanie nowości. Bardzo fajnie wypada „Dance Now”, który jest oparty na samplu ze starej żydowskiej pieśni, co wprowadza słuchaczy w pewien trans. Jednak momenty, które mi najbardziej wpadły w ucho, to te kierujące się w kierunku soulu. „Lauder Too” z udziałem Ravyn Lenae oraz Eryn Allen Kane czy „Can’t Make U Change” z Ari Lennox to moje ulubione fragmenty tego albumu. W tym pierwszym J.I.D. niszczy swoim flow, który jest opatulony genialnymi, subtelnymi kobiecymi wokalami, mistrz numer i tyle.

„The Forever Story” to album, który może zachwycać na dwóch płaszczyznach. Jest on skierowany zarówno do słuchaczy, którzy tęsknią za jazzowo-rapowanymi utworami z lat 90., ale też do młodych słuchaczy, którzy poszukują w rapie czegoś więcej niż numerów wypełniających tło szalonych imprez. Może nie byłem zachwycony tym krążkiem, ale na bank wolę do niego wracać częściej niż do ostatniego Kendricka.

Tracklista:

A1 Galaxy 
A2 Raydar
A3 Dance Now 
A4 Crack Sandwich 

B1 Can’t Punk Me 
B2 Surround Sound 
B3 Kody Blu 31 
B4 Bruddanem 

C1 Sistanem 
C2 Can’t Make U Change 
C3 Stars 

D1 Just In Time 
D2 Money 
D3 Better Days 
D4 Lauder Too